Terug in de bewoonde wereld

Hallo allemaal,

Eerst nog even twee foto's van Kathmandu en Bhaktapur:














Durbar Square in Bhaktapur














Zomaar een Stupa in Kathmandu

Het gaat hier goed! We zitten nu in Pokhara en we zijn aan het uitrusten van de trektocht door de bergen. We zijn iets eerder terug omdat we Jomsom niet gehaald hebben. Elisabeth is ziek geworden bovenop de berg (buik en darm problemen) en was daarna zo zwak dat we na een paar daagjes in het minidorpje Danaque besloten hebben niet verder te gaan, maar weer terug.

Vanaf dat punt zou het alleen maar nog zwaarder, hoger en kouder worden. Terug klinkt makkelijk, maar dat betekende nog 5 dagen terug lopen.

De tocht die we gemaakt hebben was daarentegen wel heeeeell erg mooi. We hebben genoten van de mooie uitzichten op de hoge bergen van de Annapurna. Het was een hele belevenis om elke dag met een rugzak op de smalle paden te lopen.














Wij vonden onze rugzak al vrij zwaar, maar onderweg kom je veel mensen tegen die echt van alles en nog wat (van wc-potten en bouwmateriaal tot snickers en kippen) te voet naar boven tillen. Dit is namelijk naast de muildieren het enige transportmiddel om goederen naar de hoger gelegen dorpjes te brengen. Bij de muildieren was het steeds even oppassen, want deze dieren zijn zo zwaar beladen dat je even aan de kant moest om niet naar beneden te vallen van de smalle paadjes.














Op dit moment wordt er gewerkt aan een weg waar jeeps kunnen rijden, zodat voor de lokale bevolking het transport goedkoper zal worden. Dit zal het einde zijn voor de trektochten langs deze route van dit gebied. Wij hebben op verschillende plekken gezien dat er aan deze weg gewerkt wordt. Mensen en kinderen vanaf een jaar of tien hangen halverwege de berg om daar gaten in de rotsen te slaan. Hier wordt later dynamiet in gedaan om de rotsblokken op te blazen. Door de wegconstructie moesten wij soms via laddertjes en touwen omhoog (best eng). Op de terugweg werden we opeens door het leger naar binnen gestuurd, bleek dat de explosies begonnen. Een oorverdovend kabaal met rondvliegende rotsblokken!

Het mooiste van deze tocht was dat je elk moment, elke stap die je zet, een nieuw super uitzicht hebt op dit mooie land.

We zijn blij om nu weer in de bewoonde wereld te zijn en we genieten van het weer kunnen wassen en de warme douche wat we in de bergen hebben moeten missen. Het gaat helemaal goed met ons! Hier is het overdag heerlijk warm en we blijven hier een paar daagjes. (met wat kleine toeristische uitstapjes)

Over een paar dagen gaan we naar Chitwan National Park. Waar we naar een wat tropischer klimaat gaan en we o.a. olifantjes gaan kijken.

Hopelijk gaat in Nederland ook alles goed.

Groetjes,

Evert Jan en Elisabeth